Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

9/1/2010

Γειτονιά εξαρχείων. 9:00 το πρωί. Ο ήλιος μου χαμογελούσε επιδεικτικά.

Το όνομα μου είναι Ελισσάβετ ή Ελισάβετ ή τέλοσπαντων όπως σας κάθεται καλύτερα στο οπτικό σας πεδίο.
Μεγάλωσα σε ένα περίχωρο της Αθήνας μακριά από την τρέλλα της πρωτεύουσας.
Δεν είχα βιώματα από το κέντρο ούτε και ήμουν θαμώνας κάποιου μπάρ της περιοχής.Οι επαφές μου μαζί του ήταν ελάχιστες σχεδόν ανύπαρκτες. Λογικό επακόλουθο: δεν είχα πάει ποτέ μου στα Εξάρχεια. Αφενός γιατί δεν ήξερα πώς να προσεγγίσω το μέρος αυτό και αφέτερου γιατί "φυσικά" τα Εξάρχεια ήταν "ο ομφαλός όλων των κακών" όπως συνήθιζαν να διατυμπανίζουν όλοι γύρω μου: από τα media μέχρι τη θεία μου την Ελένη-η οποία παρεπιπτόντως έχει φύγει από την Αθήνα και είναι μόνιμος κάτοικος Ιωαννίνων από το 1976. Άντε βγάλε νόημα.
Σήμερα, έχω την τύχη να περπατώ στα στενά σοκάκια των Εξαρχείων. Κάποιος παράξενος άνεμος με ξέβγαλε εδώ για καλή μου τύχη. Πάντα πίστευα στην Θεία Δίκη. Ήρθε λοιπόν η μέρα για την αποκατάσταση της τάξης των πραγμάτων. Καθώς περιπλανιόμουν δίχως σκοπό ξαφνικά συνέβη κάτι αξιομνημόνευτο. Τα κτίρια και τα μικρά μπαλκόνια των πολυκατοικιών άρχισαν να με χαιρετούν φιλικά. Ήταν τα πιό ανθρώπινα κτίρια που είχα δει ποτέ. Και όλα αυτά πού? Στα μέχρι τότε τερατώδη Εξάρχεια. Πού να τολμήσω να το πω στην θεία Ελένη. Θέμα πιθανοτήτων: δεν θα με πίστευε.
Προχώρησα λίγο παρακάτω. Συνάντησα μία πλατεία..μία παρέα έπαιζε μουσική. Μία φωτιά πλάι τους σιγόκαιγε-ήταν μάλλον αναμμένη από το προηγούμενο βράδυ. Τραγουδούσε το "imagine" των the beatles.. Μία συγκίνηση με συνεπήρε. Ταυτόχρονα και θυμός. Δύο από τις πιο τρομερές εμπειρίες της ζωής μου, τις έζησα στον "παρακμιακό" αυτόν τόπο.Κάποιο λάθος έχει γίνει,σκέφτηκα. Δεν μπορεί. Πού ήταν όλα αυτά που μου διατυμπάνιζαν τόσον καιρό?
Συμπέρασμα ένα: επικίνδυνη η γενίκευση.
Η τάση του να εκβιάζουμε ερμηνείες και να κατατάσσουμε κάποιον ή κάτι υπό την γενική ταμπέλα του "κακός", "επικίνδυνος", "παρακμιακός" είναι γνώρισμα άγνοιας. Ή τουλάχιστον ανωριμότητας.
Η αλήθεια είναι ότι από τότε τα Εξάρχεια και εγώ γίναμε αχώριστοι φίλοι. Μου έδειξαν όλα τους τα μυστικά. Σας ευχαριστώ πολύ λατρεμένα μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου