Κορώνα-γράμματα

Σήμερα κάποιος με εμπιστεύτηκε, κάνοντάς με μία στάλα περισσότερο άνθρωπο από ότι χθές.

Ο άνθρωπος είναι ένα νόμισμα. Έχει δύο όψεις. Είναι ταυτόχρονα και κορώνα και γράμματα. Μπορεί να καταχραστεί την εμπιστοσύνη που του δείχνεις σε χρόνο dt. Διαρκώς υπ' ατμόν καραδοκεί για να αρπάξει την ευκαιρία.. να σε ευνουχίσει και να γελάσει δυνατά εις βάρος σου. Άπληστος σε τέτοιο σημείο, που μπορεί ακόμη και να σε απλώσει σαν τα φρεσκοπλυμένα ρούχα στην απλώστρα του στενού μπαλκονιού του, με δύο πορτοκαλί μανταλάκια να ρουφούν τους χυμούς σου μέχρι εσύ να στεγνώσεις εντελώς-υπερβάλλω. Ως συνήθως.

Μολαταύτα, είναι εξίσου εύκολο για αυτόν, να σε εκπλήξει μεταλλάσοντας αυτή την "πίστη" σε κάτι άλλο, πολύ πιο μεγαλεπήβολο/φιλόδοξο. Άκρως ανακουφιστικό να ξέρεις πως υπάρχουν άνθρωποι, τους οποίους αν και κάποιοι, κάποτε άφησαν να κρέμονται πάνω στο σκοινί της απλώστρας αφυδατωμένοι παρ' όλα αυτά εκείνοι βρήκαν το θάρρος και διατήρησαν το ανθρώπινο πρόσωπό τους. Είναι εκείνοι που ποντάρουν στο όνειρο ακόμα και αν αυτό μπορεί να μην πραγματοποιηθεί ποτέ. Και εκεί είναι που παίζονται όλα κορώ

να γράμματα.

Η ροή του ποταμού δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Ούτε και η ροή της ανθρώπινης πορείας μπορεί εύκολα να παρεκκλίνει. Υποδύσου τον ρόλο του εαυτού σου και ποτέ μην τον λησμονήσεις. Είναι ο μόνος που μπορεί να σε οδηγήσει κάπου. Αυτό κάνω και εγώ. Όποιο και αν είναι το κόστος.