La vie en rose??

(Μάλλον)η ζωή είναι απλή. Ή εν πάση περιπτώση έτσι σου έλεγαν από μικρό οπότε και πέρασε αυτόματα στο υποσυνείδητο. Η ζωή θα ήταν απλή. Θα ήταν απλή, αν δεν δίσταζα να αρπάξω την τελευταία ευκαιρία που μου δίνεις. Θα ήταν απλή, αν δεν τρώγονταν τα σωθικά μου με όλα όσα έχω φυλαγμένα για σένα. Θα ήταν απλή, αν κοιτούσα τη ζωή κατάματα. Και οι μέρες κυλούν. Ξυπνάς κακόκεφος και σήμερα. Οι πεταλούδες που κατοικούσαν κάποτε στην καρδιά σου, το έχουν σκάσει εδώ και καιρό. Μένουν πίσω οι αργοί της χτύποι. Αυτή είναι η ζωή σου. Εκείνη δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο-εσύ όμως;. Απλά δύει ανώδυνα. Τα χρόνια άλογα που τα παίζεις στον υπόδρομο και τελικά βγαίνουν τελευταία ενώ εσύ τα παρακολουθείς βλέποντας τις ελπίδες σου να εξανεμίζονται-παρέα με τις τελευταίες ψωροδεκάρες που είχες μαζέψει από μεροκάματα όλη την εβδομάδα.

"Νεολαία; Πού είσαι;" φωνάζεις, απελπισμένος. Θα σου πω εγώ. Βρίσκεται βαθιά βυθισμένη στον κατ'επίφαση νεανικό της βίο. Γερασμένη πριν την ώρα της, κατ'επίφαση ενθουσιώδης, κατ'επίφαση ερωτευμένη. Μία νεολαία ζαλισμένη-όχι από έρωτα ή αλκοόλ καλέ!- αλλά θολή από φόβους και τιτανοτεράστιες μικρότητες. Το τέλειο έχει αντικατασταθεί από το μέτριο. Ο έρωτας από τον συμβιβασμό. Η γοητεία του αγνωστού από την βολική μακροχρόνια σχέση μέσα στην οποία βαλτώνεις μέρα με τη μέρα. Ο θαυμασμός υποχώρησε, δριμύτατη έρχεται η εμπάθεια να υποκαταστήσει την κατάσταση. Τα μυθικά ρωμαΐκα κεριά έσβησαν προ πολλού, δεν καίγονται πια, αγαπητέ.

Ατόφιες στιγμές, ανέμελες φωτογραφίες, ζευγαρώματα αισθαντικά τα ζητούμενα σου. Θές να αισθανθείς την ζωή σου να γίνεται ξανά "λίγη", οι ώρες της ημέρας να στέκονται αδύναμες μπροστά στα χειμαρρώδη συναισθήματα σου και να γλιστράς ανάμεσα στις στιγμές αθόρυβα, δοξάζοντας την κάθε μέρα, τραγουδώντας τον έρωτα. Δεν έχουμε παρά να ελπίζουμε. Ως το πλέον αυτιστικό άτομο, ακούω συνεχώς αυτό, http://www.youtube.com/watch?v=Lbc_ggMf2Uc. Είναι η 2309843792837948372 φορά που με ταξιδεύει το άκουσμα μίας τέτοιας ρόδινης ζωής. Είναι η πρώτη φόρα ,όμως, που συνειδητοποιώ πως βαρέθηκα να ζώ ακούγοντάς την. Θέλω να την ζήσω.